martedì 17 dicembre 2019

San Lazzaro


Lazzaro, l'amico del Signore, colui per la cui morte l'Uomo-Dio versò pianto di dolore e la cui morte fu provvidenziale alla manifestazione della divinità del Cristo capace di resuscitare un morto da quattro giorni,  secondo i Latini era "fratello delle sante Maria Maddalena e Marta" (Martirologio Romano). Una tradizione francese, accolta in parte anche dal già citato Martirologio, lo vuole protovescovo di Marsiglia e martire.  Una tradizione orientale invece, più antica di quella riguardante una predicazione gallica del Santo, lo vuole Vescovo di Cizio (oggi Larnacca) in Cipro. Da qui le reliquie furono prima traslate a Costantinopoli, poi in Francia dopo la quarta Crociata nel 1204. Nel 1972 sotto l'altare della chiesa di Larnaca fu rinvenuta un'arca di marmo contenente resti umani, che si ritengono quelli di Lazzaro. Secondo quest'ipotesi, il trasferimento delle reliquie a Costantinopoli fu soltanto parziale.
Di seguito la messa tratta dal Proprium Missae del Patriarcato di Gerusalemme dei Latini.

Giotto di Bondone - No. 25 Scenes from the Life of Christ - 9. Raising of Lazarus - WGA09204.jpg

INTROITUS
Is 43.- Noli timere, quia redemi te, et vocavi te nomine tuo; meus es tu, cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te, quia ego Dominus Deus tuus, Sanctus Israël, Salvator tuus.  ~~  Ps 17, 2-3  ~~ 
Diligam te, Domine, fortitudo mea: Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus.  ~~  Gloria  ~~  Noli timere, quia redemi te, et vocavi te nomine tuo; meus es tu, cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te, quia ego Dominus Deus tuus, Sanctus Israël, Salvator tuus.

Is 43.- Non temere, perché io ti ho riscattato, ti ho chiamato per nome: tu mi appartieni. Se dovrai passare in mezzo al fuoco, non ti scotterai, la fiamma non ti potrà bruciare; poiché io sono il Signore tuo Dio, il Santo di Israele, il tuo Salvatore.  ~~  Ps 17, 2-3  ~~  Ti amerò, Signore, mia forza, Signore, mia roccia, mio rifugio, mio liberatore.  ~~  Ps 17, 2-3  ~~  Gloria  ~~  Ps 17, 2-3  ~~  Non temere, perché io ti ho riscattato, ti ho chiamato per nome: tu mi appartieni. Se dovrai passare in mezzo al fuoco, non ti scotterai, la fiamma non ti potrà bruciare; poiché io sono il Signore tuo Dio, il Santo di Israele, il tuo Salvatore.

ORATIO
Oremus
Deus, qui per Unigenitum tuum beatum Lazarum quatriduanum mortuum suscitasti a monumento; erige nos de tumulis peccatorum ut mereamur adipisci consortium electorum tuorum. Per eundem Dominum nostrum Iesum Christum Filium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia sæcula sæculorum. Amen.

Preghiamo
O Dio, che per mezzo del tuo Unigenito hai risuscitato dalla tomba il beato Lazzaro, morto da quattro giorni: rialzaci dai tumuli dei nostri peccato onde meritiamo di raggiungere la società dei tuoi eletti. Per il medesimo nostro Signore Gesù Cristo tuo Figliuolo, che è Dio e vive e regna con te nell’unità dello Spirito Santo per tutti i secoli dei secoli. Amen

Commemoratio Feriæ

LECTIO
Lectio libri Sapientiæ
Eccli 51, 1-12
Confitebor tibi, Domine rex, et collaudabo te Deum salvatorem meum. Confitebor nomini tuo, quoniam adjutor et protector factus es mihi,
et liberasti corpus meum a perditione: a laqueo linguæ iniquæ, et a labiis operantium mendacium: et in conspectu astantium factus es mihi adjutor. Et liberasti me, secundum multitudinem misericordiæ nominis tui, a rugientibus præparatis ad escam: de manibus quærentium animam meam, et de portis tribulationum quæ circumdederunt me; a pressura flammæ quæ circumdedit me, et in medio ignis non sum æstuatus ;
de altitudine ventris inferni, et a lingua coinquinata, et a verbo mendacii, a rege iniquo, et a lingua injusta. Laudabit usque ad mortem anima mea Dominum, et vita mea appropinquans erat in inferno deorsum. Circumdederunt me undique, et non erat qui adjuvaret: respiciens eram ad adjutorium hominum, et non erat. Memoratus sum misericordiæ tuæ Domine, et operationis tuæ, quæ a sæculo sunt: quoniam eruis sustinentes te, Domine, et liberas eos de manibus gentium.

Ti loderò, o Signore mio Re, e a te darò gloria, o Dio mio Salvatore. Grazie renderò al nome tuo, perché tu sei stato mio aiuto e mio protettore. Ed hai liberato il mio corpo dalla perdizione, dal laccio della lingua perversa, delle labbra di quelli che ordivano menzogne e in faccia ai miei avversari mi hai dato soccorso. E nella tua grande misericordia, onde tu prendi il Nome, mi hai liberato dai leoni che ruggivano pronti a divorarmi. Dalle mani di quelli che cercavano l’anima mia e dal cadere nelle tribolazioni onde io fui circondato. Dalla violenza delle fiamme che mi avvolgevano, ed in mezzo al fuoco non mi scottai. Dal seno dell’inferno profondo, dalla lingua impura, dalle testimonianze bugiarde, da un re iniquo e dalla ingiusta lingua. A Dio darà lode l’anima mia fino alla morte, perocchè la mia vita fu sul punto di sprofondare all’inferno. Mi avevano rinchiuso da tutte le parti e non v’era nessuno che mi porgesse soccorso; guardavo se alcun uomo mi desse aiuto ma non v’era nessuno. Mi ricordai della tua misericordia, o Signore, e delle cose che hai fatto fin dall’antichità. Tu liberi coloro che ti attendono con ansia e li salvi dalle mani delle nazioni.

GRADUALE
Phil 2, 17
Si immolor supra sacrificium, et obsequium fidei vestræ, gaudeo, et congratulor omnibus vobis.
V. Idipsum autem et vos gaudete, et congratulamini mihi.

Se il mio sangue deve essere versato in libagione sul sacrificio e sull'offerta della vostra fede, sono contento, e ne godo con tutti voi.
V. Allo stesso modo anche voi godetene e rallegratevi con me.

ALLELUIA
Alleluia, alleluia
Lazare, festina, pestimus, succurre nobis, nequiter ecce premit nos undique turbidus hostis. Alleluia

Alleluia, alleluia
Lazzaro, ti preghiamo di accorrere in nostro soccorso: ecco che il nemico ci assedia da ogni parte con malvagità e violenza. Alleluia

EVANGELIUM
Sequentia sancti Evangelii secundum Ioannem
Ioan 11, 1-45
In illo tempore: Erat autem quidam languens Lazarus a Bethania, de castello Mariæ et Marthæ sororis ejus. (Maria autem erat quæ unxit Dominum unguento, et extersit pedes ejus capillis suis : cujus frater Lazarus infirmabatur.) Miserunt ergo sorores ejus ad eum dicentes: Domine, ecce quem amas infirmatur. Audiens autem Jesus dixit eis: Infirmitas hæc non est ad mortem, sed pro gloria Dei, ut glorificetur Filius Dei per eam. Diligebat autem Jesus Martham, et sororem ejus Mariam, et Lazarum. Ut ergo audivit quia infirmabatur, tunc quidem mansit in eodem loco duobus diebus ; deinde post hæc dixit discipulis suis : Eamus in Judæam iterum. Dicunt ei discipuli: Rabbi, nunc quærebant te Judæi lapidare, et iterum vadis illuc ? Respondit Jesus: Nonne duodecim sunt horæ diei ? Si quis ambulaverit in die, non offendit, quia lucem hujus mundi videt: si autem ambulaverit in nocte, offendit, quia lux non est in eo. Hæc ait, et post hæc dixit eis: Lazarus amicus noster dormit: sed vado ut a somno excitem eum. Dixerunt ergo discipuli ejus : Domine, si dormit, salvus erit. Dixerat autem Jesus de morte ejus : illi autem putaverunt quia de dormitione somni diceret. Tunc ergo Jesus dixit eis manifeste: Lazarus mortuus est: et gaudeo propter vos, ut credatis, quoniam non eram ibi, sed eamus ad eum. Dixit ergo Thomas, qui dicitur Didymus, ad condiscipulos : Eamus et nos, ut moriamur cum eo. Venit itaque Jesus : et invenit eum quatuor dies jam in monumento habentem. (Erat autem Bethania juxta Jerosolymam quasi stadiis quindecim.) Multi autem ex Judæis venerant ad Martham et Mariam, ut consolarentur eas de fratre suo. Martha ergo ut audivit quia Jesus venit, occurrit illi : Maria autem domi sedebat. Dixit ergo Martha ad Jesum : Domine, si fuisses hic, frater meus non fuisset mortuus: sed et nunc scio quia quæcumque poposceris a Deo, dabit tibi Deus. Dicit illi Jesus : Resurget frater tuus. Dicit ei Martha: Scio quia resurget in resurrectione in novissimo die. Dixit ei Jesus: Ego sum resurrectio et vita : qui credit in me, etiam si mortuus fuerit, vivet: et omnis qui vivit et credit in me, non morietur in æternum. Credis hoc ? Ait illi : Utique Domine, ego credidi quia tu es Christus, Filius Dei vivi, qui in hunc mundum venisti. Et cum hæc dixisset, abiit, et vocavit Mariam sororem suam silentio, dicens: Magister adest, et vocat te. Illa ut audivit, surgit cito, et venit ad eum; nondum enim venerat Jesus in castellum : sed erat adhuc in illo loco, ubi occurrerat ei Martha. Judæi ergo, qui erant cum ea in domo, et consolabantur eam, cum vidissent Mariam quia cito surrexit, et exiit, secuti sunt eam dicentes : Quia vadit ad monumentum, ut ploret ibi. Maria ergo, cum venisset ubi erat Jesus, videns eum, cecidit ad pedes ejus, et dicit ei: Domine, si fuisses hic, non esset mortuus frater meus. Jesus ergo, ut vidit eam plorantem, et Judæos, qui venerant cum ea, plorantes, infremuit spiritu, et turbavit seipsum, et dixit: Ubi posuistis eum ? Dicunt ei: Domine, veni, et vide. Et lacrimatus est Jesus. Dixerunt ergo Judæi: Ecce quomodo amabat eum. Quidam autem ex ipsis dixerunt: Non poterat hic, qui aperuit oculos cæci nati, facere ut hic non moreretur? Jesus ergo rursum fremens in semetipso, venit ad monumentum. Erat autem spelunca, et lapis superpositus erat ei. Ait Jesus: Tollite lapidem. Dicit ei Martha, soror ejus qui mortuus fuerat: Domine, jam fœtet, quatriduanus est enim. Dicit ei Jesus : Nonne dixi tibi quoniam si credideris, videbis gloriam Dei? Tulerunt ergo lapidem: Jesus autem, elevatis sursum oculis, dixit: Pater, gratias ago tibi quoniam audisti me. Ego autem sciebam quia semper me audis, sed propter populum qui circumstat, dixi: ut credant quia tu me misisti. Hæc cum dixisset, voce magna clamavit: Lazare, veni foras. Et statim prodiit qui fuerat mortuus, ligatus pedes, et manus institis, et facies illius sudario erat ligata. Dixit eis Jesus: Solvite eum et sinite abire. Multi ergo ex Judæis, qui venerant ad Mariam, et Martham, et viderant quæ fecit Jesus, crediderunt in eum.

In quel tempo, era malato un certo Lazzaro di Betània, il villaggio di Maria e di Marta sua sorella. Maria era quella che aveva cosparso di olio profumato il Signore e gli aveva asciugato i piedi con i suoi capelli; suo fratello Lazzaro era malato. Le sorelle mandarono dunque a dirgli: «Signore, ecco, il tuo amico è malato».All'udire questo, Gesù disse: «Questa malattia non è per la morte, ma per la gloria di Dio, perché per essa il Figlio di Dio venga glorificato». Gesù voleva molto bene a Marta, a sua sorella e a Lazzaro. Quand'ebbe dunque sentito che era malato, si trattenne due giorni nel luogo dove si trovava. Poi, disse ai discepoli: «Andiamo di nuovo in Giudea!». I discepoli gli dissero: «Rabbì, poco fa i Giudei cercavano di lapidarti e tu ci vai di nuovo?». Gesù rispose: «Non sono forse dodici le ore del giorno? Se uno cammina di giorno, non inciampa, perché vede la luce di questo mondo; ma se invece uno cammina di notte, inciampa, perché gli manca la luce». Così parlò e poi soggiunse loro: «Il nostro amico Lazzaro s'è addormentato; ma io vado a svegliarlo». Gli dissero allora i discepoli: «Signore, se s'è addormentato, guarirà». Gesù parlava della morte di lui, essi invece pensarono che si riferisse al riposo del sonno. Allora Gesù disse loro apertamente: «Lazzaro è morto e io sono contento per voi di non essere stato là, perché voi crediate. Orsù, andiamo da lui!». Allora Tommaso, chiamato Dìdimo, disse ai condiscepoli: «Andiamo anche noi a morire con lui!». Venne dunque Gesù e trovò Lazzaro che era già da quattro giorni nel sepolcro. Betània distava da Gerusalemme meno di due miglia e molti Giudei erano venuti da Marta e Maria per consolarle per il loro fratello. Marta dunque, come seppe che veniva Gesù, gli andò incontro; Maria invece stava seduta in casa. Marta disse a Gesù: «Signore, se tu fossi stato qui, mio fratello non sarebbe morto! Ma anche ora so che qualunque cosa chiederai a Dio, egli te la concederà». Gesù le disse: «Tuo fratello risusciterà». Gli rispose Marta: «So che risusciterà nell'ultimo giorno». Gesù le disse: «Io sono la risurrezione e la vita; chi crede in me, anche se muore, vivrà; chiunque vive e crede in me, non morrà in eterno. Credi tu questo?». Gli rispose: «Sì, o Signore, io credo che tu sei il Cristo, il Figliuolo di Dio che deve venire nel mondo».Dopo queste parole se ne andò a chiamare di nascosto Maria, sua sorella, dicendo: «Il Maestro è qui e ti chiama». Quella, udito ciò, si alzò in fretta e andò da lui. Gesù non era entrato nel villaggio, ma si trovava ancora là dove Marta gli era andata incontro. Allora i Giudei che erano in casa con lei a consolarla, quando videro Maria alzarsi in fretta e uscire, la seguirono pensando: «Va al sepolcro per piangere là». Maria, dunque, quando giunse dov'era Gesù, vistolo si gettò ai suoi piedi dicendo: «Signore, se tu fossi stato qui, mio fratello non sarebbe morto!». Gesù allora quando la vide piangere e piangere anche i Giudei che erano venuti con lei, si commosse profondamente, si turbò e disse: «Dove l'avete posto?». Gli dissero: «Signore, vieni a vedere!». Gesù scoppiò in pianto. Dissero allora i Giudei: «Vedi come lo amava!». Ma alcuni di loro dissero: «Costui che ha aperto gli occhi al cieco non poteva anche far sì che questi non morisse?». Intanto Gesù, ancora profondamente commosso, si recò al sepolcro; era una grotta e contro vi era posta una pietra. Disse Gesù: «Togliete la pietra!». Gli rispose Marta, la sorella del morto: «Signore, già manda cattivo odore, poiché è di quattro giorni». Le disse Gesù: «Non ti ho detto che, se credi, vedrai la gloria di Dio?». Tolsero dunque la pietra. Gesù allora alzò gli occhi e disse: «Padre, ti ringrazio che mi hai ascoltato. Io sapevo che sempre mi dai ascolto, ma l'ho detto per la gente che mi sta attorno, perché credano che tu mi hai mandato». E, detto questo, gridò a gran voce: «Lazzaro, vieni fuori!». Il morto uscì, con i piedi e le mani avvolti in bende, e il volto coperto da un sudario. Gesù disse loro: «Scioglietelo e lasciatelo andare». Molti dei Giudei che erano venuti da Maria, alla vista di quel che egli aveva compiuto, credettero in lui.

OFFERTORIUM
Col 1
Gaudeo in passionibus et adimpleo ea quæ desunt passionum Christi, in carne mea pro corpore ejus, quod est Ecclesia, cujs factus sum minister.

Sono lieto delle sofferenze che sopporto e completo nella mia carne quello che manca ai patimenti di Cristo, a favore del suo corpo che è la Chiesa, della quale sono stato costituito ministro.

SECRETA
Oblationem nostram, quæsumus Domine, benedictionis suæ rore perfundet Spiritus Sanctus, et nos costantes efficiat in fide veritatis, quam beatus Lazarus, Christi discipulus, et præconio vocis et sanguinis effusione testatus est. Per eundem Dominum nostrum Jesum Christum Filium tuum: Qui tecum vivit et regnat in ejusdem unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia sæcula sæculorum. Amen.

Lo Spirito Santo infonda sulla nostra oblazione, o Signore, la sua benedizione e ci renda costanti nella fede della verità, che il beato Lazzaro, discepolo di Cristo, testimoniò colla predicazione e coll’effusione del sangue. Per il medesimo nostro Signore Gesù Cristo tuo Figliuolo, che è Dio e vive e regna con te nell’unità del medesimo Spirito Santo per tutti i secoli dei secoli. Amen

Commemoratio Feriæ

COMMUNIO
2 Cor , 5
Sicut abundant passiones Christi in nobis : ita et per Christum abundat consolatio nostra.

Come abbondano le sofferenze di Cristo in noi, così, per mezzo di Cristo, abbonda anche la nostra consolazione.

POSTCOMMUNIO
Oremus
Cælestis mensæ virtute recreatis, præsta nobis, omnipotens Deus; et, beati Lazari precibus et exemplo, nec persecutio, nec gladius separare non possit a caritate tua, quæ est in Christo Iesu Filio tuo Domino nostro: Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia sæcula sæculorum. Amen.

Preghiamo
Ricreati dalla virtù della mensa celeste, concedici, Dio onnipotente, che per le preghiere e ad esempio del beato Lazzaro , né la persecuzione, né la spada ci possano separare dalla tua carità che è in Cristo Gesù tuo Figliuolo e nostro Signore: Egli che è Dio e vive e regna con te nell’unità dello Spirito Santo per tutti i secoli dei secoli. Amen

Commemoratio Feriæ

Nessun commento:

Posta un commento

Vigilia della solenne Commemorazione della B.V.M. del Monte Carmelo

  INTROITUS Ger 2, 7.- Induxi vos in terram Carmeli, ut comederitis fructum eius, et optima illius. ~~ Ps  132, 1.- Ecce quam bonum, et iucu...